zondag 11 november 2007

Wereldpolitiek, college 4, 5 november 2007

Culturele obstakels in de democratie

Dingen die democratie kunnen belemmeren zijn:



1. Nationalisme
2. Religieuze intolerantie
3. Onvermogen tot zelfbestuur
4. Sociale Ongelijkheid



In het geval van nationalisme is het nooit verkeerd om trots te zijn op je land maar hier moet niet in worden doorgeschoten. Dat is het verschil tussen generale trots aan de ene kant en exclusieve trots aan de andere. De tabel hieronder laat zien wat er gebeurt als je te ver gaat in de nationale trots.



Nazisme is eigenlik een combinatie van rascisme en fascisme.


Bij religieuze intolerantie gaat het over hoe de religie zich verhoudt tot de staat/het bestuur. Het is niet mogelijk om twee religies in een land te hebben die denken dat ze het allebei voor het zeggen hebben. Dit zorgt voor instabiliteit in het land en is dus een gevaar voor de democratie


In een democratie is het belangrijk dat mensen die in het land wonen ook zichzelf kunnen besturen. Het respecteren van de democratie is hier een belangrijk iets. Bij onvermogen tot zelfbestuur komt dus de democratie onder druk te staan


Het is een democratie belangrijk dat alle groepen gelijk behandeld worden. Is dit niet het geval is er sprake van sociale ongelijkheid. Het achterstellen van groepen, zoals Geert Wilders dat doet, is een gevaar voor democratie in een land.


Natuurlijk is de democratie in elk land door cultuurverschillen anders. Dit is het beste te onderscheiden door de thymos van een land (=waardering waar je een bepaalde emotie aan verbindt). In Oost-Azie is bijvoorbeeld de thymos veel meer familie gericht dan als bij ons op het individu. Zo is woede bij ons meer schaamte bij een andere cultuur.


Reaal politiek


Vader van de reaal politiek is Machiavelli hij zei dat je niet naar leiders moet luisteren maar moet kijken naar wat ze doen. Alle theorieën in de reaal politiek gaan ervan uit dat een land altijd in gevaar is een goede voorbeeld hiervan is de Koude Oorlog tussen de Sovjetunie en de VS. Henry Kissinger was in die tijd minister van Buitenlandse Zaken. In die tijd was er sprake van een bipolaire machtverdeling. Het streven is naar een multipolaire machtsverdeling maar het nationalisme en de reaal politiek staan hier in de weg.


De VN heeft als toelatingseis dat een staat seculier is maar is dit een opmars naar een multipolaire machtsverdeling?

Geen opmerkingen: